مبانی عملکرد و نگهداری سانتریفیوژ

به طور مرتب سانتریفیوژ را با محلول های تمیز کننده خنثی (الکل یا ضد عفونی کننده مستقر در الکل) که با یک پارچه نرم به روتورها و لوازم جانبی اعمال می شود تمیز کنید. تمیز کردن روزانه باید شامل قسمت داخلی سانتریفیوژ ، محفظه روتور و سطوح با قطعات الکترونیکی مانند صفحه نمایش لمسی و صفحه کلید باشد.

این مهم است که از انواع مختلف نمونه مورد استفاده با سانتریفیوژ و هرگونه محصول یا پروتکل خاص که برای تمیز کردن لکه ها لازم است آگاهی داشته باشید.

 

قسمت اول: از سانتریفیوژ برای چه استفاده می شود؟

از سانتریفیوژها در آزمایشگاههای مختلف برای جداسازی مایعات ، گازها یا مایعات بر اساس تراکم استفاده می شود. در آزمایشگاههای تحقیقاتی و کلینیکی ، سانتریفیوژها اغلب برای تصفیه سلول ، اندامک ، ویروس ، پروتئین و اسید نوکلئیک استفاده می شوند.

نمونه ای از مصرف سانتریفیوژ در یک محیط بالینی برای جداسازی اجزای خون کامل است. سنجش های مختلف به سرم یا پلاسما احتیاج دارد که ممکن است با سانتریفیوژ به دست آید.

سرم با اجازه دادن به یک لخته نمونه خون در دمای اتاق به دست می آید. سپس نمونه سانتریفیوژ شده و لخته برداشته می شود و یک ماده رویی سرم باقی می گذارد.

بر خلاف سرم ، پلاسما از خون کاملی که لخته نشده باقی مانده است ، به دست می آید و سرم همراه با فاکتورهای لخته شدن است. برای به دست آوردن پلاسما ، یک نمونه خون کامل در لوله هایی که با ضد انعقادها درمان می شوند جمع می شود. پس از سانتریفیوژ ، سلول ها برداشته می شوند و رویی پلاسما باقی می ماند.

 

قسمت دوم: سانتریفیوژ چگونه کار می کند؟
اصول سانتریفیوژ
از سانتریفیوژ برای جدا کردن ذرات معلق در یک مایع با توجه به اندازه و تراکم ذرات ، ویسکوزیته محیط و سرعت روتور استفاده می شود.

در یک محلول ، نیروی گرانشی باعث می شود ذرات با چگالی بالاتر از حلال غرق شوند و آنهایی که کمتر از حلال هستند متراکم به بالای آن شناور شوند. سانتریفیوژ از اختلاف اختلاف حتی در چگالی برای جدا کردن ذرات درون یک محلول بهره می برد.

با چرخش روتور در اطراف محور مرکزی ، نیرویی از گریز از مرکز ایجاد می کند که برای حرکت ذرات از محور چرخش اقدام می کند. اگر نیروی گریز از مرکز از نیروهای غشایی رسانه مایع و نیروی اصطکاک ایجاد شده توسط ذره فراتر رود ، ذرات رسوب می شوند.

 

انواع روتور سانتریفیوژ
دو طرح روتور بسیار متداول وجود دارد: زاویه ثابت ، و سطل چرخان. روتور زاویه ثابت برای نگه داشتن لوله ها در یک موقعیت ثابت در یک زاویه ثابت نسبت به محور عمودی چرخش (حداکثر حدود 45 درجه) طراحی شده است. سانتریفیوژ شدن باعث می شود ذرات در امتداد قسمت جانبی و پایین لوله رسوب کنند. طراحی سطل چرخان اجازه می دهد تا لوله ها از حالت استراحت عمودی خارج شوند تا در حین سانتریفیوژ به موازات افقی قرار بگیرند. در نتیجه ، رسوب در امتداد کف لوله شکل می گیرد.

روتورهای زاویه دار ثابت برای کاربردهای گلوله ای یا از بین بردن ذرات از حالت تعلیق و دور انداختن زباله ها یا بازیابی گلوله ایده آل هستند ، در حالی که روتورهای سطل چرخان بهتر برای جدا کردن نمونه های حجم زیاد با سرعت کم و حل نمونه ها در شیب سرعت-پولی (چگالی) هستند. .